اهمیت نوشیدن آب و مایعات در کوهستان را جدی بگیرید. آب ،یکی از مهم ترین موادی است که زندگی بشر را تأمین می کند. آب جزء اصلی بدن انسان است و در تمام فعالیت های بدن نقش دارد. آب در تمامی سلول های بدن وجود دارد. تقریبا” دوسوم وزن بدن را آب تشکیل می دهد و قسمت اعظم خون، مغز و عضلات را آب تشکیل می دهد. در استخوان نیز تقریبا” ۲۰ درصد آب وجود دارد. برای این بدن به خوبی فعالیت کند، نیاز به آب دارد که مقدار آن در بزرگسالان روزانه حدود دو لیتر (شامل آب، شیر، آب میوه طبیعی و مایعات سالم دیگر) و در کودکان بسته به سن و اندازه، بین یک تا دو لیتر می باشد.آب همچون دیگر گروه های غذایی (کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و مواد معدنی) در فرآیند تغذیه مناسب درکوهستان حائز اهمیت است. متأسفانه بسیاری از کوهنوردان اهمیت آب در کوهنوردی را جدی نمی گیرند.

فوایدنوشیدن آب برای افزایش سلامتی:
آب مواد مغذی را از معده و روده، به سلول های عضلانی حمل می کند و وسیله ای است که گرمای زیاد به دست آمده از فعالیت بافت عضلانی را پراکنده می نماید و کاهش آن نیز باعث افت اجرای فعالیت اندام های بدن می شود. بنابراین، این افت را نمی توان نادیده گرفت. اولین علامت کمبود آب به صورت احساس عطش و تشنگی جلوه گر می شود و سپس مقدار دفع ادرار کاسته می گردد. در افراد بالغ آب در حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد وزن بدن را تشکیل می دهد. بنابراین مقدار آن در بدن به سن و مقدار چربی بستگی دارد و بین ۵۰ تا ۷۰ درصد در نوسان است.

آب قسمتی از بافت های بدن را تشکیل می دهد. غلظت آب در بافت های گوناگون متفاوت است. به طوری که در ماهیچه ۷۲ درصد، در بافت های چربی ۲۰ تا ۳۵ درصد و در استخوان و عضروف ها ۱۰ درصد آنها را تشکیل می دهد.

به طور کلی بدن انسان به آب نیاز دارد و روزانه باید به مقدار کافی به همه اندام های بدن برسد. نیاز به آب مهم ترین نیاز غذایی ما است مردم وبه ویژه کوه نوردان اغلب می پرسند چه مقدار آب باید نوشید، در حالی که پاسخ به این سئوال بسیار مشکل است. این موضوع بستگی دارد به آنچه می خورید یا می آشامید، چرا که بسیاری از میوه ها و سبزی ها آب زیادی دارند. همچنین در پاسخ به این سوال که چه مقدار آب باید نوشید می توان گفت: آن قدر که برای تولید ۳ الی ۴ پیمانه ادرار در روز یعنی ۱٫۵ تا ۲ لیتر کافی باشد.مقدار مایعات مورد نیاز، با توجه به وزن بدن به سن فرد هم بستگی دارد به طوری که هر چه انسان جوان تر باشد برای هر واحد از وزن بدنش به آب بیشتری نیازمند است. انسان می تواند بدون غذا هفته ها زنده بماند، ولی بدون آب در عرض چند روز خواهد مرد.

وجود این ماده برای فعالیت های گوارش، جذب، گردش خون و دفع، کاهش وزن و بهره گیری از ویتامین های محلول در آب ضروری می باشد.

از مهم ترین موادمغذی درورزش کوه نوردی آب ومایعات است . برخلاف تصور بسیاری که نوشیدن آب رادرکوهستان لازم نمی دانند.این امر یکی از احتیاجات حیاتی بسیار مهم بدن است.

هنگام فعالیت های کوه نوردی بدن ما به آب فراوان نیاز دارد؛ البته این امر به حرارت محیط و فعالیت ما بستگی تام دارد. بدن ما به علت فعالیت کوه نوردی (به خصوص در فصل تابستان و گرما) مقداری آب و نمک و پتاسیم و فسفر را از دست می دهد؛ از این رو لازم است هنگام مصرف غذا کمی نمک به آن ها اضافه کنیم.

استفاده از آب کافی و فراوان، قبل، بعد و هنگام کوه نوردی، توازن فعالیت های فیزیولوژیکی کوه نورد را به دنبال دارد.

مصرف کم آب در کوهستان ،باعث بروز مشکلات زیر می شود: افزایش خطر آسیب سرمایی، افزایش خستگی، افزایش اختلال در تصمیم گیری درست، افزایش بروز بیماری ارتفاع زدگی ناشی از کمبود اکسیژن. کم آبی می تواند کوه گرفتگی را تشدید کند.

در کوه نوردی سنگین در هر ساعت، در حدود دو لیتر آب به شیوه های گوناگون از بدن خارج می شود که باید بی درنگ با نوشیدن مایعات کافی جبران کرد. نکته مهم اینکه همراه آب، املاح و مواد معدنی موجود بدن نیز از طریق تعریق و تنفس از بدن خارج می شود که ایجاب می کند همراه با آب املاح معدنی و قندی نیز به بدن کوه نورد برسد. بهترین مواد افزودنی برای جبران ORS می باشد که در صورت کم آبی مفرط کوه نوردی مورد استفاده قرار می گیرد.

تشنگی ،علامت خوبی برای کم آبی بدن کوه نورد نیست. تشنگی آخرین هشداربدن برای کمبود آب است و معمولا در هوای سرد و برنامه های زمستانی حتی ممکن است حالت تشنگی را احساس نکنید،در صورتی که بدن شما شدیدابه آب نیازمند است.

از دیگر نکات مهم اهمیت آب در کوهنوردی میتوان به دفع سموم از بدن اشاره کرد.

نوشیدن آب، عفونت ادراری را کاهش می دهد.

کمبود آب باعث خشک و سخت شدن مدفوع شده ومدفوع به سختی در روده بزرگ حرکت کرده و ایجاد یبوست می کند.

نوشیدن آب به منظور پیشگیری و درمان عفونت های مجاری ادراری بسیار است.

نوشیدن چندین لیوان آب در روز، به ویژه در هنگام کوه نوردی و کوه پیمایی به شادابی سالم ماندن پوست شما کمک بسیاری می کند. نوشیدن آب های آلوده ،مهم ترین علت شیوع عفونت های روده ای و به خصوص در فصل گرما است.

آب در کوهنوردی از بروز بسیاری از بیماری های خطرناک جلوگیری می کند.

آب مهم ترین یاور در آب کردن چربی اضافی و جلوگیری از ایجاد چربی،به خصوص در هنگام کوه نوردی است. آبی که به صورت منظم نوشیده شود (۶- ۸ لیوان در روز)، شربت جادوی لاغری نامیده می شود. نوشیدن منظم آب فراوان به بدن در سوزاندن چربی ذخیره شده و از بین بدن اشتها به طوری طبیعی کمک می کند.

آب برای حفظ دمای مناسب بدن واز جمله در فصل تابستان و گرما(جلوگیری از بروز گرمازدگی در کوه) لازم است. بنابراین، جایگزینی آب که همواره از طریق تعریق و دفع از دست می دهیم، کار بسیار مهمی می باشد.

آب برای پیشگیری از بروز یبوست مزاج، که با پا به سن گذاشتن ظاهر می شوند، حیاتی است. به طور کلی آب یکی از موثرترین ملین ها است، زیرا موجب حل شدن مدفوع سفت و دفع آن از روده می شود. دریبوست های مزمن هر روز صبح پیش از صبحانه دو لیوان آب سرد مصرف شود.

برخی از فواید نوشیدن آب برای اندام های بدن،به خصوص درهنگام کوه نوردی عبارت اند از:شستشوی اندام های داخلی بدن، رقیق کردن مایعات بدن، پاک سازی سلول ها، تسریع گردش خون ازطریق ریه ها به دلیل کمک کردن در جذب اکسیژن، پایین آورنده تب، دفع سموم در موارد ورم مفاصل، تنظیم قند خون در بیماران دیابتی، جلوگیری از بروز یبوست، متعادل کردن بدن در شروع بیماری ها، تحریک فعالیت کبد و کلیه.

هنگامی که آب کافی به بدن شما می رسد، گردش خون و تخلیه آب لنفی بهتر انجام می گیرد و کمتر دچار سلولیت می شوید.

تب های شدید را می توان با نوشیدن آب خنک و فرو بدن پاها در آب پایین آورد.توجه به این امر هنگام کوه نوردی، در فصل تابستان و گرمابسیار مهم است . بر خلاف داروهای شیمیایی که به طور معمول فقط دمای درونی را کاهش می دهد، آب در کوهنوردی دمای کل بدن را پایین می آورد، و به همین دلیل این مایع، یکی از موثرترین داروهای پایین آورنده تب است که می توان از آن استفاده کرد.

استفاده از آب در کوهنوردی علاوه بر مورد تب، در شرایط گرمازدگی و آفتاب سوختگی در کوهستان نیز بهترین راه درمان است.

نوشیدن آب به مقدار فراوان به دفع مازاد اسید اوریک قبل از آنکه به بدن آسیب وارد شود کمک می کند.

با نوشیدن آب به مقدار زیاد، احتمال تشکیل سنگ کلیه که بیماران نقرسی مستعد ابتلا به آن هستند کاهش می یابد. صرف نظر از نوع سنگ کلیه تنها و مهم ترین عامل پیشگیرانه از بروز سنگ کلیه افزایش مقدار جذب آب توسط بدن است.

نوشیدن آب به منظور درمان بیماری دیابت مفید است. بیماران دیابتی باید در طول روز ۶ تا ۸ لیوان آب بنوشند تا قندهای تجزیه نشده از طریق پوست و کلیه ها دفع شوند. ص

آب در کوهنوردی باعث رقیق شدن ادرار شده، به این ترتیب از غلیظ شدن نمک ها و مواد معدنی پیشگیری به عمل می آید.به طور کلی توجه به این امر در افزایش سلامتی کوه نورد ،بسیار مهم است.

با خوردن یک لیوان آب گوارا از چشمه های کوهستان، اکثر خستگی های مفرط و یا کوفتگی های بدن برطرف می شوند.

فعالیت های عضلانی، و به ویژه کوه نوردی با از دست دادن آب برای تنظیم درجه بدن همراه است و هرچه فعالیت سنگین تر و طولانی تر باشد(برنامه های کوه نوردی طولانی مدت) اتلاف آب بیشتر است.کاهش آب بدن باعث کاهش توان کوه نورد می شود؛ حتی بایستی قبل از تشنگی آب نوشید، زیرا تشنگی علامت کمبود آب است.

در ارتفاعات بالا، آب غلظت خون را کم می کند و باعث دیر خسته شدن بدن می شود.

آب منبع خوبی برای سلامت پوست است و با از بین بردن سموم بدن باعث شفافیت طبیعی پوست شما خواهد شد. خطوط ریز و شیارهای پوست به‌هنگام کمبود آب، بیشتر و عمیق‌تر می‌شوند. نوشیدن آب باعث چاق‌تر شدن سلول‌های پوستی و کاهش چین و چروک و جوان کردن پوست می‌شود. همچنین آب در کوهنوردی باعث بهبود بخشیدن به جریان خون در پوست می‌شود و پوست را از وجود ناخالصی‌ها پاک می‌کند و امکان تغذیه بهتر پوست را فراهم می‌کند.

با نوشیدن مقدار آب توصیه‌شده در روز، می‌توان از بروز حملات قلبی پیشگیری کرد و یا احتمال ابتلا به آن را کاهش داد. طی تحقیق منتشره در نشریه آمریکایی  اپیدمیولوژی، احتمال مرگ ناشی از حملات قلبی، در کسانی که روزانه بیش از ۵ لیوان در روز آب می‌نوشند نسبت به کسانی که کمتر از ۲ لیوان در روز آب می‌نوشند، ۴۱ درصد کاهش می‌یابد.

میزان انرژی در کسانی که روزانه به‌مقدار کافی آب می‌نوشند نسبت به افرادی که بدن شان با کمبود آب روبه‌رواست، از سطح بالاتری برخوردار است. کم‌آبی در بدن می‌تواند منجر به سستی و خواب آلودگی و در نهایت ضعف عضلات و سردرد شده و همچنین سوخت و ساز بدن را کاهش دهد.

آب در کوهنوردی باعث انتقال اکسیژن و سایر مواد غذایی به سلول‌های بدن می‌شود و کمبود آن باعث اختلال در رسیدن این مواد به سلول‌ها می‌شود.

با گذشت سال های عمر، نوشیدن آب فراوان اهمیت بیشتری می یابد. آب عملکردهای بسیاری در بدن دارد به عنوان حلالی برای مواد غذایی و مواد زاید بدن عمل می کند، مواد غذایی را به سلول ها منتقل می کند

. مدارک زیادی نشان می دهد که مقدار آب در برنامه غذایی تاثیر به سزایی در سوخت و ساز (متابولیسم) مواد مغزی دیگر وجود دارد. بهترین راه شست و شوی بدن از سموم، نوشیدن آب ساده و معمولی است.

آب در کوهنوردی موجب تحریک عمل جذب و دفع در بین اندام های بدن می شود، معده و روده را پاک می کند، و مواد زاید را از بدن خارج می سازد. به طور کلی آب سرد دافع مواد سمی از جسم است. بنابراین، به اندازه لازم آب بنوشید تا شاهد تجدید قوای بدن تان و آماده به خدمت بودن آن باشید.

آب مورد نیاز بدن تنها با نوشیدن آب معمولی تأمین نمی شود، بلکه انواع غذاها و میوه ها دارای مقدار فراوانی آب هستند که مورد استفاده بدن قرار می گیرند. هر چند نوشیدنی های گرم می توانند نیاز بدن به آب را رفع کنند، اما موادی مانند کافئین که در بعضی از آنها (مانند قهوه) موجود است می توانند موجب دفع آب و کم آبی شدید بدن شوند نوشیدنی های گازدار دارای میزان فراوانی قند و مقدار کمی ارزش غذایی می باشند بعضی از نوشیدنی ها مانند کوکاکولا دارای میزان زیادی کافئین است که موجب تحریک سوخت و ساز بدن شده و منجر به دفع مواد غذایی با ارزش از بدن می گردد.

آب میوه های طبیعی و تازه، منابع عالی از مواد معدنی و ویتامین ها می باشند آب سبزی های دارای برگ های سبز تیره یا زرد سرشار از ویتامین Aمی باشند. تقریبا” نیمی از آب مورد نیاز از طریق مایعات مصرفی تامین می شود. برخی از غذاهای به ظاهر خشک نیز دارای ۵۰تا ۷۰ درصد آب می باشند. میوه ها و سبزی ها معمولا” بیش از ۹۰ درصد آب، و غلات و حبوبات و نان در حدود ۳۵ درصد آب به همراه دارند.

آب میوه تازه و طبیعی، سلامتی و قوی در برابر بیماری ها است. مطالعات نشان داده است که آب میوه تازه و طبیعی بهبود از عفونت ها را تسریع کرده و حتی به درمان زخم معده هم کمک می کند. با تجویز آب میوه های خاصی برای تقویت بافت های ضعیف شده نتایج بسیار خوبی در درمان بیماری هایی مانند کم خونی، یبوست، و التهاب مفاصل به دست آمده است.

اثر دیگر این مایع حیاتی پیشگیری و بهبود آرتریت است. درد مفصلی روماتوئیدی یا همان آرتریت ممکن است نشانه کمبود آب در مفاصل دردناک باشد. این بیماری در هر دو گروه جوانان و سالمندان مشاهده می‌شود. استفاده از داروهای مسکن مشکل را برطرف نمی‌کند، بلکه اثرات جانبی را هم در پی دارد. دریافت آب و کاهش مصرف نمک در درمان آرتریت مؤثر است.

کم آبی باعث اختلال در خلق و خو و عملکرد شناختی شما می شود. در حالی که کمی تشنگی باعث مرگ مغزی شما نمی شود ، یک مطالعه نشان داد که افراد کمبود آب بدن به طور مداوم دچار خستگی ، سردرگمی و عصبانیت می شوند. همچنین افراد دارای تمرکز ، هوشیاری و حافظه کوتاه مدت بودند.

توصیه های مهم:

قبل، بعد و در حین کوهنوردی، به مقدار کافی آب و مایعات بنوشید. می توانید کمی عصاره میوه ها یا آب لیمو به آب اضافه کنید تا خستگی و کوفتگی تان را رفع کنید.

کاهش زیاد آب بدن موجب کم شدن توان کاری بدن کوه نورد می شود، بنابراین لازم است شما عادت کنید پیش از تشنگی، آب بنوشید، زیرا تشنگی یک نشانه تاخیری کمبود آب است

همیشه در برنامه کوهنوردی یک قمقمه یا بطری قابل پرکردن مجدد آب همراه داشته باشید و در اوقات استراحت و توقف در مسیر کوهنوردی، آب بنوشید. اگر می خواهید بدنی سالم داشته باشید، نوشیدن آب را در هنگام انجام فعالیت های ورزشی (مانند پیاده روی کوهنوردی، کوهپیمایی و دویدن) فراموش نکنید.

بهداشت آب را رعایت نمایید. رعایت بهداشت آب ،از جمله در کوهستان عنصر کلیدی در پیشگیری از بروز بیماری ها و عفونت های گوارشی شایع به خصوص در فصل تابستان و گرما است.

استفاده از آب در بین غذا به مقدار فراوان موجب رفیق شدن بیشتری معده و در نتیجه اختلال در گوارش و جذب مواد غذایی می شود. به محض نشستن در کنار سفره یا میز غذا هرگز آب نخورید. سعی کنید غذاخوردن را از نوشیدن آب جدا کنید. پیش از غذا و یا ۲ ساعت بعد از غذا آب بنوشید.

در کوه نوردی، منتظر احساس خستگی نشوید و در فاصله های زمانی کم، چند جرعه آب بنوشید. مشکل الکترولیت ها در کوهنوردی، مهم تر از دیگر ورزش ها است. در کوهستان، دهیدراتاسیون (از دست دادن آب بدن) به علت خشکی هوا زیاد است. گاهی چندین لیتر آب، برای جبران آب از دست رفته، باید مصرف گردد. بدن ما از طریق ادرار، مدفوع، عرق و نفس، آب از دست می دهد.

چنانچه از نوشیدن آب خسته می شوید می توانید از نوشیدنی های کم کالری مانند دوغ کم چرب یا آب میوه طبیعی که میزان آب آنها زیاد است استفاده نمایید.

بخشی از سهمیه روزانه آب خود را می توانید از جوشانده گیاهی یا عصاره های طبیعی گرفته شده از میوه ها و سبزی جات تازه تأمین کنید.

هرگز نباید پس از انجام یک فعالیت سنگین (سنگ نوردی سنگین،کوه نوردی طولانی به خصوص با بدن گرم و عرق کرده)بلافاصله آب سرد نوشید، زیرا آب سرد به کلیه ها، ریه ها و نیز دستگاه گوارش آسیب می رساند؛ بنابراین آب را پس از کمی استراحت و کاهش دمای بدن مصرف کنید.

آب برف ،کاملا خالص و فاقد مواد معدنی است. برای جبران آن می توان به آن کمی قند و نمک یا عصاره میوه اضافه کرد. آب ناشی از ذوب برف و یخ به علت منیزیم زیاد باعث اسهال می شود. مگر آنکه با میوه، نمک و شکر ترکیب شود. معمولا مصرف برف در کوهستان، به علت نداشتن املاح معدنی و پرکاری کلیه ها و بروز اسهال، توصیه نمی شود. در صورت نیاز ضروری، پس از جوشاندن برف، افزودن قند یا نمک ضروری است.

برای بهبود بخشیدن طعم آب های که مزه نا مطلوب دارند، می توان اقدامات زیر را انجام داد: خنک کردن، افزودن آب میوه های اسیدی (لیمو، نارنج، پرتقال)، افزودن آب میوه های غلیظ شده (انگور، سیب).

بعد از کوه نوردی آب رسانی کنید.هنگام توقف کوهنوردی ، نوشیدن را متوقف نکنید. برای پر کردن آب و از بین رفتن الکترولیت ، همچنان باید به مصرف مایعات ادامه دهید. از آنجا که عطش ،همیشه مایعات بدن را دست کم می گیرد ، بیشتر از آنچه فکر می کنید لازم است بنوشید.

در صورتی که صعود مداوم بیش از دو ساعت به طول می انجامد لازم است که حدود شش دهم گرم (۰٫۶ گرم) نمک به هر لیتر آب اضافه شود. این ترکیت ضمن تأمین مایعات مورد نیاز بدن و جبران آب از دست رفته، مانع خستگی کوهنورد می شود.

مصرف آب میوه های رقیق شده به نسبت یک به دو با آب می تواند مایع مناسبی باشد. باید توجه داشت که مصرف مایعات خیلی شیرین ضمن کاهش جذب آب باعث ایجاد خستگی در کوه نورد نیز خواهد شد.

آب را کم کم بنوشید، چون نوشیدن آن نباید معده را سنگین کند. بهتر است آب را جرعه جرعه نوشید.

توصیه می شود پس از پایان صعود و تصمیم برای کمپینگ، مایع زیاد و شیرین تر نوشیده شود تا ضمن جبران کمبود آب از دست رفته، روند ترمیم ذخایر گلیکوژن عضلات شروع شده و کوهنورد را برای صعود بعدی در همان برنامه آماده سازد.

بهتر است کوه نوردان، در حین صعود به ارتفاعات برای افزایش تمرکز ذهن و پیشگیری از بروز سردرد و خستگی آب بنوشند.

از آنجا که بدن کوه نوردان در حین انجام برنامه های کوهنوردی ،مقداری آب و املاح معدنی از دست می دهد، بهتر است آب مصرفی در پایان صعود با مقداری نمک، قند و عصاره میوه همراه باشد.

آب آشامیدنی باید خنک، صاف، شفاف، بی‌بود و دارای اکسیژن کافی باشد.

برای بهبود بخشیدن طعم آب‌هایی که طعم نامطلوب دارند می‌توان اقدامات زیر را انجام داد: خنک کردن، افزودن آب میوه‌های اسیدی (لیمو، نارنج، پرتقال)، افزودن شربت‌ها، افزودن آب میوه‌های غلیظ شده (انگور، سیب).

از آلوده کردن و یا گل آلود نمودن آب رودخانه‌ها و چشمه‌ها خودداری نمایید، فراموش نشود که آب آلوده، یکی از عوامل انتقال میکروب بیماری‌های عفونی (اسهال، وبا، اسهال خونی،‌ حصبه و … ) می‌باشد.

از مصرف نوشابه های گازدار خودداری کنید؛ زیرا این نوع نوشابه‌ها دارای مقادیر زیادی شکر هستند که تعادل برنامه غذایی کوهنورد را به هم می‌زند، از طرفی گاز کربنیک موجود در آنها موجب بروز اختلال در هضم غذا می‌شود.

برای آشامیدن آب‌های تمیز چشمه‌ها یا جویبارها در کوهستان، از قمقمه یا لیوان شخصی استفاده کنید. اگر ناچارید آب همراه خود را جیره‌بندی کنید، ابتدا آن را مزمزه کنید و جرعه‌های کوچک بنوشید. جرعه‌های بزرگ در فردی که تشنگی زیاد کشیده است موجب بروز تهوع و استفراغ خواهد شد. در نتیجه میزان مایع های بدن را کاهش خواهید داد.

به همه چشمه‌های آب که در مسیر‌های کوه‌نوردی با آن مواجه می‌شوید نمی‌شود اطمینان کرد .بعضی از آنها بدون اینکه نشانه خاصی داشته باشند آلوده هستند و درصورت جوشانده شدن یا افزودن قرص‌های ضد عفونی کننده می‌توان استفاده کرد.

بطری های آب در کوهنوردی به بهترین وجه حمل می شوند که در خارج از کوله پشتی به راحتی قابل دسترسی باشند تا اینکه در داخل آن قرار دهید.. کوله پشتی با جیب های بیرون،مناسب است ؛بنابراین می توانید به عقب برگردید و یک بطری را بگیرید تا هنگام راه رفتن جرعه جرعه کنید. هر ساعت چند دقیقه متوقف کنید و در حالی که پنج دقیقه استراحت می کنید از بطری آب بنوشید.

از مصرف آب میوه های آماده وغیر طبیعی خودداری نمایید. خوردن میوه کامل خیلی بهتر است از اینکه آب آن را بگیرید. ولی چون برخی کوهنوردان به نوشیدن نوشابه های شیرین گازدار روی آورده اند بهتر است آنها را تشویق کرد که آب میوه تازه و طبیعی را به جای این نوشابه ها به عنوان نوشابه بنوشند. مصرف آب میوه های طبیعی رقیق شده به نسبت ۱ به ۲ با آب می تواند مایع مناسبی در کوهستان باشد. باید توجه داشت که مصرف مایعات خیلی شیرین ضمن کاهش جذب آب ،باعث ایجاد خستگی در کوه نورد خواهد شد.

حتی الامکان از نوشیدن زیاد آشامیدنی های کافئین دار(چای غلیظ،قهوه)، خودداری کنید، زیرا کافئین، یک ماده ادرارآور است و باعث از دست رفتن آب بدن می شود.

برگرفته از سایت

بریم کوه