مقدمه
دانشگاه MIT در سال ۲۰۲۴ تحقیقی جامع درباره رفتار مکانیکی کارابین‌ها در شرایط واقعی صعود و سقوط انجام داد. هدف این مطالعه، بررسی این بود که آیا استانداردهای فعلی (که کارابین را فقط در یک «آزمون کشش تا شکست – single pull to failure» آزمایش می‌کنند) واقعاً بیانگر مقاومت واقعی در میدان هستند یا نه.
۱. روش آزمایش MIT
در این تحقیق، بیش از ۶۰ کارابین از برندهای مختلف (Petzl، Black Diamond، DMM، Camp) در شرایط متفاوت آزمایش شدند:
-
بارگذاری تک‌مرحله‌ای تا شکست (روش کلاسیک EN 12275 / UIAA 121)
-
بارگذاری چرخه‌ای (Cycle Loading) برای شبیه‌سازی استفاده واقعی
-
بارگذاری دینامیکی (Dynamic Shock) مشابه سقوط ناگهانی کوهنورد
-
اعمال بار جانبی و زاویه‌دار برای بررسی «گیت کراش» (Gate Crush Failure)
۲. نتایج کلیدی
-
آزمون کلاسیک “Single Pull” کفایت ندارد.
در دنیای واقعی، کارابین‌ها در معرض ضربه‌های تکراری، زاویه‌های بارگذاری غیرخطی و تغییرات دما قرار دارند. این عوامل باعث می‌شود که مقاومت واقعی آن‌ها تا ۳۰٪ کمتر از عدد درج‌شده روی بدنه باشد. -
شکست مکانیزم گیت در بارهای مورب (off-axis)
بیش از نیمی از شکست‌ها در زاویه‌های بین ۳۰ تا ۶۰ درجه رخ دادند، یعنی وقتی طناب یا اسلینگ به‌صورت کامل در راستای محور طولی قرار نداشت. -
افزایش خستگی فلز در کوهنوردی طولانی‌مدت
در آزمایش‌های چرخه‌ای، مشخص شد که کارابین‌های آلومینیومی بعد از حدود ۵۰۰ سیکل بارگذاری سبک (۵-۷ کیلو نیوتن) دچار ریزترک‌های ساختاری می‌شوند. این آسیب‌ها با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، اما در نهایت منجر به شکست ناگهانی در بارهای سنگین می‌شوند. -
دمای پایین و رطوبت بالا مقاومت گیت را بین ۵ تا ۱۰٪ کاهش می‌دهد، به‌ویژه در مدل‌های screw-gate.
۳. نقد بر استانداردهای فعلی
استانداردهای بین‌المللی (UIAA و EN) هنوز بر پایه‌ی تست‌های ایستا بنا شده‌اند؛ در حالی که محیط واقعی کوهنوردی شامل تنش‌های دینامیکی، بارهای تکراری، و سایش در نقاط اتصال است.
MIT پیشنهاد می‌کند که استانداردهای آینده باید شامل آزمایش‌های دینامیکی و چندمحوری (multi-axis testing) باشند تا داده‌های دقیق‌تری از ایمنی ابزارها به دست آید.
۴. پیشنهادهای عملی MIT برای کوهنوردان
-
تعویض منظم کارابین‌ها حتی در صورت سالم بودن ظاهری، پس از ۲ تا ۳ سال استفاده مداوم.
-
پرهیز از استفاده زاویه‌دار (به‌ویژه در اسلینگ‌های کوتاه یا با گره نامتقارن).
-
اجتناب از ضربه مستقیم به گیت در زمان فرود یا حرکت در مسیر سنگی.
-
خشک و تمیز نگه‌داشتن رزوه‌ی پیچ‌ها برای جلوگیری از ضعف مکانیکی ناشی از خوردگی.
۵. نتیجه‌گیری
این پژوهش MIT نشان داد که آزمایش‌های فعلی تنها بخشی از واقعیت را پوشش می‌دهند و عملکرد واقعی کارابین‌ها در طبیعت به شدت وابسته به شرایط استفاده است.
به‌بیان ساده‌تر:
کارابین ممکن است در آزمایشگاه “۲۵ kN” باشد، اما در کوه فقط “۱۸ kN واقعی” تحمل کند.
بنابراین در انتخاب و نگهداری تجهیزات کوهنوردی باید همیشه ضریب اطمینان بالا در نظر گرفته شود.
🔗 منبع
-
Massachusetts Institute of Technology (2024). Carabiner Testing: Evaluating Real-World Performance Beyond Standard Load Tests.
-
Department of Mechanical Engineering, MIT Outdoor Equipment Research Unit.
- https://web.mit.edu/16.62X/www/Okal_Marianne_622.pdf?utm_source=chatgpt.com
