مقدمه
در مواقعی در دره مجبور به صعود بر روی طناب می شویم. به علت تنوع ابزارهایی که دره نوردان از آن ها استفاده می کنند، نسبت به هرابزار روش هایی برای یک طرفه کردن ابزار های فرود وجود دارد. ولی آنچه مهم است بهترین، ایمن ترین و کارآمدترین روش است.
همیشه می بایست دو نقطه اتکا روی طناب در صعود ها و فرودها داشته باشیم.
ری بیلی (ReBelay)
- ضرورت فراگیری این عملیات زمانی ایجاد می گردد که ممکن است مسیر فرود در یک راستا و جهت مستقیم نباشد و باید جهت را تغییر دهیم که دلایلی همچون فرار از آب ، ریزش سنگ و از همه مهمتر جلوگیری از سایش طناب با سنگ.
عبور از (ReBelay) در صعود:
- حتما قبل از صعود طناب را در راستای کارگاه قرار می دهیم و بعد اقدام به جایگذاری ابزارها بر روی طناب می نماییم. تا نزدیک گره کارگاه صعود کرده.
- بعد از رسیدن به کارگاه انحرافی باید توجه کرد که یومار به گره نزدیک نگردد، زیرا اگر یومار تا انتهای طناب بالا رود و به گره بچسبد دیگر نمی توان یومار را از طناب خارج کرد. حداقل فاصله ده سانتی متر به گره را حفظ نمایید.
- خود حمایت کوتاه را به شکلی که دهانه کارابین به سمت بدن قرار بگیرد، به کارگاه متصل کرده و وزن را بر روی آن منتقل می کنیم.(دو نقطه اتکا رعایت شده است)
- بر روی یومار بلند شده و طناب صعود را از داخل کرول خارج می کنیم.
- کرول را به ادامه طناب بعد از کارگاه که از بالا آمده متصل کرده و طناب زیر کرول را کمی میکشیم.
- یومار را به بالای کرول و بر روی طناب مرحله جدید نصب کرده و کمی صعود می کنیم.
- در حالتی که آزادی عمل بهتری داریم خود حمایت را باز کرده.
- چنانچه راستانی طناب کارگاه اصلی از ری بیلی زیاد بود بیش از یک متر به آرامی و با گرفتن طناب از ری بیلی جدا می شویم.
- سپس به صعود ادامه می دهیم.
عبور از (ReBelay) در فرود: تبدیل سیستم صعود به فرود
- هنگامی که صورت ما مقابل کارگاه اصلی رسید ، خود را توسط خود حمایت به کارگاه متصل می کنیم، به شکلی که دهانه کارابین به سمت بدن قرار گیرد.
- بعد از اتصال به کارگاه، ابزار فرود را به طناب پایین منتقل کرده (به سمت دست ترمز) و در فاصله یک مشتی از گره آنرا قفل می کنیم.یعنی روی طناب بالا فرود می آییم.
- با طنابچه وی تی پروسیک گره والدوتین بالای ابزار فرود زده. (زیر ابزار صعود)
- با توجه به اینکه ما چهار نقطه اتکا داریم می توانیم دو نقطه از آنها که مربوط به صعود است را آزاد کین( کرول و یومار). روی یومار بلند شده و کرول را آزاد می نماییم. بعد از آن یومار را هم از روی طناب آزاد کرده تا جایکه صورت ما روبروی ری بیلی قرار بگیر فرود می آییم.
- پس از رسیدن به ری بیلی در صورت فاصله داشتن از آن با گرفتن طناب کارگاه ری بیلی به سمت کارگاه رفته و خود حمایت را می زنیم.
- با رعایت دو نقطه اتکا طناب را از ابزار فرود باز کرده به طناب بعد از ری بیلی که در ادامه مسیر فرود است منتقل میکنیم. سپس ابزار فرود را قفل می کنیم.
- بعد از آن کمی فرود آمده تا وزن از روی طنابچه وی تی پروسیک برداشته شود و بعد آنرا آزاد کرده و به بالای ابزار فرود منتقل می نماییم.
- در این حالت برای آزاد کردن خود حمایت، پارکاب را به کارابین ری بیلی متصل کرده و روی آن بلند شده و خود حمایت را آزاد می کنیم.
- سپس به آرامی فرود را ادامه میدهیم.
دیوییشن (Deviation)
- همانند ری بیلی، دیوییشن نیز طناب را از نقاط سایش دور می سازد. تفاوت این است که دیوییشن ها طناب را با یک گره به جایی وصل نمی کنند. طناب به سادگی از یک کارابین می گذردکه با یک اسلینگ به دیوار مخالف نقطه سایش متصل است و طناب را از سنگ دور می کند. فشار وارد بر روی اسلینگ بستگی به زاویه ای دارد که طناب تغییر جهت داده است.
- تغییر جهت طناب با زاویه۱۵ درجه معمول است. نیروی وارد بر اسلینگ مساوی با یک چهارم وزن دره نورد است. این مقدار برای زاویه ۳۰ درجه به نصف افزایش می یابد. هنگامی که زاویه به ۶۰ درجه می رسد، نیروی وارد بر اسلینگ دیوییشن معادل همان نیرویی است که بر کارگاه اصلی وارد می شود ، یعنی با وزن دره نورد مطابقت می کند. ما به ندرت از این زاویه می گذریم. در این نقطه تکیه گاه دیوییشن باید حداقل به قدرت یک کارگاه معمولی دارد.
نکات کلیدی:
- قرار دادن دیوییشن در جایی که گیره پا وجود دارد عبور از آن را ساده تر می سازد به ویژه اگر زاویه بازتری داشته باشد.
- دیوییشن را به نوعی قرار دهید که در صورت کنده شدن آن خطری آنی برای دره نورد رخ ندهد، همانند خفه شدن زیر آبشار، تاب خوردن به سوی سنگی ناپایدار، پاره شدن روی لبه ای تیز، سقوط به درون شکافی تنگ. زمانی امکان رخ دادن این اتفاق زیاد است که زاویه دیوییشن زیاد باشد، پس در چنین شرایط به جای دیوییشن از ری بیلی استفاده می کنیم.
مزایا:
- در مقایسه با ری بیلی، نصب دیوییشن و گذر از آن در هر دو جهت راحت تر است.
- دیوییشن ها طناب کمتری استفاده می کنند زیرا اضافه طناب نیاز ندارند.
- در حالتیکه زاویه دیوییشن کم باشد صرفا نیاز به ابزار و تکیه گاه با مقاومت متوسط خواهیم داشت.
- حتی اگر یک دیوییشن کنده شود، صرفا به تاب خوردن منتهی می شود، بدون اینکه خطر سقوط قابل توجهی بر سر راهمان باشد.
معایب:
- دو دره نورد نمی توانند درآن واحد بر روی طنابی که با دیوییشن طناب گذاری شده سوار شوند زیرا دارای تکیه گاه های مستقل نیستند. برای حرکت سریع تر روی طناب در گروه های بزرگ و آبشارهای بزرگ از ری بیلی ها توصیه می شود.
- در زوایای بیشتر از ۳۰ درجه گذر از یک دیوییشن می تواند مشکل تر باشد. به ویژه اگر باری سنگین داشته باشیم.داشتن یک گیره پا در این شرایط ضروری است.
- نصب دیوییشن شاید ساده به نظر برسد، اما اگر برای نصب آن به اندازه کافی فکر نکرده باشیم، عبور از آن به سادگی می تواند تبدیل به یک کابوس شود.
- در مجموع دیوییشن ها و ری بیلی ها مکمل یکدیگرند. وقتی با کمی تغییر جهت طناب کافی است که از نقاط سایش و دوش آب سرد اجتناب کنیم ، نصب دیوییشن بهترین گزینه است.
عبور از دیوییشن (Deviation) در صعود:
- تا کارابین دیوییشن صعود کرده و به آرامی آنرا به سمت بالا برده.
- خود حمایت را به کارگاه وصل کرده تا مانع خارج شدن از دیوییشن یا تاب خوردگی شما شود.
- تسمه کارگاه دیوییشن را گرفته خود را به سمت کارگاه بکشید تا آن را بی وزن کرده و کارابین آن را از طناب در بالای ابزار صعود باز کرده و به طناب زیر ابزار صعود منتقل می کنیم.
- در این حالت خود حمایت را باز می کنیم.
- پس از آن طناب زیرین دیوییشن را نگه داشته تا به آرامی رها شویم.
- هرگز ابزارهای صعود را از طناب جدا نکنید.
عبور از دیوییشن (Deviation) در فرود:
- هنگامی که در صورت ما مقابل کارگاه رسید، ابزار فرود خود را قفل می کنیم.
- خود را توسط خود حمایت به کارگاه متصل می کنیم، این امر مانع خارج از کنترل شدن یا تاب خوردن می شود.
- تسمه کارگاه دیوییشن را گرفته، خود را به سمت کارگاه می کشیم تا آنرا بی وزن کنیم و کارابین آن را از طناب در زیر ابزار فرود باز کرده و به طناب بالای ابزار فرود منتقل می کنیم.
- خود حمایت را جدا کرده.
- قفل ابزار فرود را باز کرده و به نرمی و آهستگی آغاز به فرود می کنیم.
- معمولا هنگام عبور از دیوییشن هیچ ابزاری از طناب جدا نمی شود.
