تاریخچه دره نوردی ایران
تاریخچه ورود به دره های فنی و عمودی به همراه کار فنی و دسترسی با طناب در سال ۱۳۳۲ همزمان با ساخت سد کرج (امیرکبیر ) و استقرار گردان چترباز و گارد جاویدان ارتش در آن مکان شروع می گردد، دره تکاوران در محل استقرارشان توسط گارد جاویدان ارتش گشایش شد. دره دارای ۴ آبشار است که فقط ۳ ماه از سال آب جاری دارد، اولین بار دو شخص نظامی به نامهای آقایان وزیری (وزیری نژاد) و مرتضوی اقدام به شناسایی دره اندرسم (تنه دار) در منطقه چهار باغ مازندران می کنند ولی پس از فرود دوم مجبور به خروج از دره می شوند و در تیرماه سال ۱۳۶۲ تیم دو نفره به سرپرستی مرحوم رضا اقمشه و حسین سمیع موفق به گشایش این دره می شوند. این گشایش نقطه عطفی برای دره نوردی ایران می باشد.
در سال ۱۳۷۳ گروه داراب گرد به سرپرستی آقای عبدالمحمدی اقدام به گشایش دره رغز در استان فارس می کند. سال ۱۳۸۰ گروه خانه کوهنوردان تهران اقدام به گشایش دره کمجل در منطقه سیاه بیشه مازندران کرد. دهه ۸۰ دره های زیادی گشایش شد و هر سال با اکتشاف و گشایش مسیرهای جدید این رشته ورزشی گسترش بیشتری می یافت.
مرداد ۱۳۸۴ بزرگترین تراژدی غم انگیز دره نوردی و کوهنوردی ایران رقم خورد، یک تیم ۱۱ نفره از باشگاه خانواده و طبیعت قزوین دردره «اندرسم» جاده چالوس بر اثر وقوع سیل دچار حادثه گشته و همگی فوت شدند.
مهرماه سال ۱۳۸۸ دوره جستجو و نجات دره توسط U.S.Search And Rescue Organization به میزبانی باشگاه دماوند تهران به مدرسی مجید ثابت زاده در منطقه شاهان دشت برگزار گردید.
تا اواخر دهه هشتاد دره نوردی بر اساس دانش سنگنوردی و با همان تکنیک ها و طناب ها صورت می گرفت. در این زمان گروه هایی به فعالیت های تخصصی تر در خصوص دره نوردی پرداختندو سعی در بروز رسانی تکنیک های دره نوردی و گشایش های بیشتر داشتند.
